आयुष्य.. खरं तर या आयुष्यात आपण असंख्य लोकांना भेटत असतो, पण काही व्यक्ती इतक्या विशेष असतात की ज्या आपल्या आयुष्यात येऊन एक अविस्मरणीय आठवण बनून जातात आणि आपण अपेक्षेत असतो की कधीतरी तो व्यक्ती येईल आणि पुन्हा कधीतरी तेच क्षण जगायला मिळतील, आणि त्यातल्या त्यात एखादी व्यक्ती जीच्यासोबत कुछ कुछ love जैसी feeling येते ना तिच्या बद्दल काय सांगावे..असच काहीसं आयुष्यात सुरु असताना त्याच्या आयुष्यात "ती" येते..तो असतोच मुळात थोडा शांत थोडा रागीट पण प्रेमळ, लवकरच कोणालाही जीव लावणारा..आणि ती अतिशय मनमिळाऊ बोलकी कोणालाही आपलंसं करणारी..
त्याची आणि तिची ओळख होते ती त्याचा कामाचा भाग म्हणून..सुरवातीला तो तिच्याशी फक्त कामापूरतच बोलतो पण दिवस जातात तसा तिचा मनमिळाऊ स्वभाव त्याला आवडू लागतो मग एकदा कामाच्या बाबतीत बोलत असताना ती त्याला सांगते तिच्या मनात सुरु असणारी घालमेल ज्यात तो तिला मदत करतो आणि मग सुरु होते त्यांची मैत्री..तिचेही त्याला वारंवार कॉल यायला लागतात आणि हा हि तिच्या सोबत वेळ घालवता यावा म्हणून या ना त्या कारणाने तिच्याशी बोलणारा असच करता करता ते बाहेर कामाव्यतिरिक्त भेटू लागतात तेच काही क्षण याच आयुष्य होऊन बसतात आणि तिची त्याला सोडून जायची वेळ येते मनात खूप इच्छा असते की बोलावं सांगावं आपल्या मनातल्या भावना..पण दुसऱ्याच क्षणी वाटत कि राहू देत..तिलाही समजत असेल कदाचित पण ती ही जाते आणि हा पुन्हा आपल्या आठवणीत रमून म्हणतो किसी रोज उनसे मुलाकात होगी..☺️
Wednesday, 16 May 2018
किसी रोज उनसे मुलाकात होगी...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
भटकंती
आभाळमाथ्यावर लालबूद डोळ्याच्या गिधाडानं मेलेल्या जनावरावर नजर रोखावी , तसा काळ्या काळ्या ढगांच्या मागे लपून पाऊस या दारातून त्या दारात पसाभर...
No comments:
Post a Comment